Солҳои 80-уми асри гузашта бо саъйу кӯшиши як гурӯҳ эҷодкорон дар назди шӯъбаи вилоятии Иттифоқи нависандагони Ӯзбекистон таҳти роҳбарии муаллифи ин сатрҳо маҳфили адабиии эҷодкорони тоҷики Самарқанд бо унвони “Сайқал” фаъолият дошт.
ЯК ЗАДАНИ ОҲАНГАР...
Баҳори шасту панҷум соли умрам бигзарад шодон,
Миёни дӯсту ёрон бо умеду муддаои ишқ.
Ба ёди зиндагонӣ бо ҷадалҳо бишканам армон,
Дар аҳди комёбиҳо ба гӯш ояд садои ишқ.
Рӯзномаи дӯстдоштаи мо «Гулобод тонги» (собиқ «Шарқ тонги») 60-сола шуд. Аввалин мақолаи ман соли 1967 маҳз дар ҳамин рӯзнома ҷой шуда буд. Дар қиссаҳои «Зафар», «Роҳ ба қасри бахт» ва ғайра ҳамкори ва дилбастагии худро ба рӯзномаи соҳибҷашн навишта будам. «Дӯст»-и панҷоҳсола» идомаи он аст. Фақат бо чанд андеша ному насаби ходимон иваз ёфтанд, ки хонандаи хушзеҳну зукко худ хоҳанд фаҳмид.
Ин ҷаҳон чист? Санамхонаи пиндори ман аст,
Ҷилваи ӯ гарави дидаи бедори ман аст.
Амир Алишери Навоӣ аз худ мероси гаронбаҳои илмиву адабӣ ба мерос гузошт ва то имрӯз таҳқиқу тадқиқи осори арзишманди ӯ дар Ӯзбекистон, Афғонистон, Тоҷикистон, Эрон, Россия, Туркия ва кишварҳои Европа идома дорад. Ба сабаби ба ду забон асар эҷод намудан ба ӯ унвони “шоири зуллисонайн” дода шудааст.
Бигзор то бигирям чун абр дар баҳорон,
К-аз санг нола хезад рӯзи видои ёрон.
Брамс – тез-тез ҳатто эҳтиёҷ набошад ҳам, пойафзолашро тоза карда меистод. Ӯ мегуфт, ки маҳз дар ҳамин гуна дақиқаҳо оҳангҳои беҳтарини ӯ тавлид мегарданд.
Як гули зебо аз замин баромада, офтобро дид. Гул хеле хурсанд буд, ки аз нурҳои ҳаётбахши хуршеди оламгир баҳра мебарад. Дар атроф гулҳои аз якдигар зебо қад кашида буданд. Гулҳо ба гули нав сабзида гуфтанд:
Мехоҳам аз он булбули гӯё сухане,
Тантана ёбад зи садош анҷумане.
Ман дар ҳаваси чунин навое бошам,
Беҳуда набошад ватани ӯ чамане.
Copyright © 2024. Субҳи Гулобод. Сайт материалларидан фойдаланганда www.gulobodtongi.uz манбаи кўрсатилиши шарт.
Матнда хатолик топдингизми? Матнни танлаб CTRL+ENTER босинг.