Бир кас кўрдим - эгиб қўймиш букри ҳаёт,
Юрагида армон юки тугун-тугун.
Катта эшик ортидаги муҳтарам зот,
Қалбингизни қабулхона қилинг бу кун!

Келди Сизмас - Адолатни у ахтариб,
Лаби титраб остонада турар ғариб.
Қучоқ очиб, бағрингизга босинг бориб,
Қалбингизни қабулхона қилинг бу кун!

Қоғоз қалқон бўлолмайди - о, чин - энди,
Шаффоф, очиқ қабулхона - очун энди.
Занглаб кетган дил қулфини очинг энди,
Қалбингизни қабулхона қилинг бу кун!

Билмам, келмиш қай қишлоғу қай овулдан,
Паноҳ сўраб қайси жала, қай довулдан.
Оҳ, охирги ишончин ҳам сиз совурманг,
Қалбингизни қабулхона қилинг бу кун!

Бош урмиш не-не пойгакка у бечора,
Пешонаси ғурра, кўкси пора-пора.
Дил дардига сиздан малҳам топса зора,
Қалбингизни қабулхона қилинг бу кун!

Силдай бурар, ёши силқиб, чўккудай тиз,
Тиргак бўлинг - у ҳам битта жигарингиз,
От устида турган пайти эгарингиз
Қалбингизни қабулхона қилинг бу кун!

Шеърим тошдай ботмасин, эй бек, тўралар,
Қарзингиз кўп элдан - бирма-бир сўралар.
Эшигингиз чертиб, яна ким мўралар -
Қалбингизни қабулхона қилинг бу кун!

Шу эл пошшо - баримиз бир фуқаро , қул,
Толейимиз кулгай бизни алқаса ул.
Десангиз гар: дуоларим бўлсин қабул,
Қалбингизни қабулхона қилинг бу кун!

Нодир ЖОНУЗОҚ